مثل ستاره

مثل ستاره

مثل ستاره در سایه سار صبح

پابه پای رفتن و نرفتن

مثل ابر که میل به بارش دارد

مثل گل که تشنه ی عطر افشانی ست

ما هم رها شده ایم که این خود اتفاق است

آن لحظه ی سرزدن از خویش

ضیافت

ضیافت

من خودمم نه خاطره . منظره ام نه پنجره
من یه هوای تازه ام . نه انعکاس هنجره
میخوام سکوت کوچه رو . ترانه بارون بکنم دلارو به ضیافت ترانه مهمون بکنم
میخوام بگم که این صدا هر چی که هست مال منه
شیشه رخوت شبو سنگ ستاره میشکنه
خونه من همینوراست . پیش شما پیاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها
همنفس این وطنم . همدل دلبستگیاش
همدم دلواپسی و همقدم خستگیاش
بغض ترانه سنگیه . من ولی جنس شیشیه ام
دل رو به غربت نزدم . تیشه نخورده ریشه ام
بغض ترانه سنگیه . من ولی جنس شیشیه ام
دل رو به غربت نزدم . تیشه نخورده ریشه ام
من خودمم نه خاطره . منظره ام نه پنجره
من یه هوای تازه ام . نه انعکاس پنجره
میخوام سکوت کوچه رو . ترانه بارون بکنم دلارو به ضیافت ترانه مهمون بکنم
میخوام بگم که این صدا هر چی که هست مال منه
شیشه رخوت شبو سنگ ستاره میشکنه
خونه من همینوراست . پیش شما پیاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها
هر جا که چشم عاشقی مونده به خط جاده ها
همنفس این وطنم . همدل دلبستگیاش
همدم دلواپسی و همقدم خستگیاش
بغض ترانه سنگیه . من ولی جنس شیشیه ام
دل رو به غربت نزدم . تیشه نخورده ریشه ام
بغض ترانه سنگیه . من ولی جنس شیشیه ام
دل رو به غربت نزدم . تیشه نخورده ریشه ام
تنها دلیل بودنم . خوندن این ترانه هاست
زخم هزار تا خاطره تو دل عاشقانه هاست
تنها دلیل بودنم . خوندن این ترانه هاست

زخم هزار تا خاطره تو دل عاشقانه هاست

وقتی‌ که‌ قلب‌ِ عاشقا به‌ سیم‌ِ آخر می‌زنه‌
 کبوترِ صدای‌ من‌ به‌ آسمون‌ پَر می‌زنه‌
 آسمونم‌ مثل‌ِ یه‌ عکس‌ جا نمی‌گیره‌ توی‌ قاب‌
 وقتی‌ که‌ بارون‌ بزنه‌ تموم‌ می‌شه‌ عمرِ حباب‌