خسته و درمونده بودم
از همه جا رونده بودم
به هر خونه میرسیدم
میهمون نا خونده بودم
هیچکی حسابم نمیکرد
هیچکی جوابم نمیداد
از تشنگی میمردمو
هیچکسی آبم نمیداد
یه مدته مدینی بود
تو غصه ای شدید بودم
هر ماه غروب جمعه ای
که خیلی نا امید بودم
فرشته ی مهربونی
منو دوباره زنده کرد
اون که بادست کوچیکش
بزرگا رو شرمنده کرد
بانوی کوچولوی من
راس راسی خیلی خانومه
چشمای من تا زنده ان
فقط به دست بانومه
بانوی من دختریه
که خیلی سختی کشیده
میگن توی سه سالگی
مزه ی مرگ و چشیده
صبح که ندیرونه بوده
باغصه هم خونه بوده
باهاش نامهربون بودن
با اینکه دوردونه بوده
کاشکی میشد تو اون روزا
ماهابودیم تو شهر شام
دست به سینه وامیستادیم
سف به سف و با احترام
تاهرچی که دلت میخواد
برات فراهم بکنیم
شاید بتونیم یه کمی
غصه هاتو کم بکنیم
یه روسری ای خریدی
که آبیش آسمونی بود
یه پیرهنی که تازگیش
مناسب میهمونی بود
اما شما شاهزاده اید
گدای قصه تون منم
پیش شما کم میارم
حرف های کوچیک میزنم
من میدونم فرشته ها
پرمیزنن دور سرت
فرشته ی آسمونی
منو بگیر زیر پرت
شب غربت کبوتر بچه ها
واسشون تا صبح بایدشمع سوزوند
شب گریه کردنای بی صدا
واسشون تا صبح بایدشمع سوزوند
یه صحرا کبوتر
که آتیش گرفته پروبالشون
دل هیچ کسی هم
جز آتیش نسوخته به احوالشون
رو این شعله ها کاشکی بارون بباره
رو داغ شقایق هم مرحم بزاره
یه دسته کبوتر های بی پناهو
یکی یکی از لونشون در بیاره
باغ سپیدار یه روزخونشون بود
روی شونشون کفترهالونشون بود
حالا اون درختاروطوفان شکسته
کبوترها ویلون شدن دسته دسته
شب غربت کبوتر بچه ها
واسشون تا صبح باید شمع سوزوند
شب گریه کردنای بی صدا
واسشون تا صبح باید شمع سوزوند
یه صحرا کبوتر
که آتیش گرفته پروبالشون
دل هیچ کسی هم
جز آتیش نسوخته به احوالشون
رو این شعله ها کاشکی بارون بباره
رو داغ شقایق هم مرحم بزاره
یه دسته کبوتر های بی پناهو
یکی یکی از لونشون در بیاره
باغ سپیدار یه روزخونشون بود
روی شونشون کفترهالونشون بود
حالااون درختاروطوفان شکسته
کبوترها ویلون شدن دسته دسته
عموم ابالفضل یه پهلوونه
دستاشقشنگه قدش بلنده
تا آسمونه یه پهلوونه
ما تشنمونه خدا میدونه
که این فقط کار
عموی پهلوونه
می گن که عباس دلش یه دریاس
چشم امید ما همه
به قلب مهتاب به دست سقاس
به دست عباس
عموم ابالفضل یه پهلوونه
دستاش قشنگه قدش بلنده تا آسمونه
یه پهلوونه
چشمهای اون قشنگن
مردم باهاش یه رنگن
همش میگن ابالفضل اونهایی که دلتنگن
تو اوج نا امیدی
بالاترین امیده
همیشه اسم عباس
واسه بغضا کی دیده
عموم ابالفضل یه پهلوونه
دستاش قشنگه
قدش بلنده تا آسمونه
یه پهلوونه عموم نگاهش نگاه شیره
عموم عموم عموم عموم عموم دلیره با اون نگاهش جون دشمنو میگیره
چشمهای اون قشنگن
مردم با هاش یه رنگن همش
میگن ابالفضل اونهایی که دلتنگن تو اوج نا امیدی
بالاترین امیده
همیشه اسم عباس واسه بغضا کی دیده
عموم ابالفضل یه پهلوونه
دستاش قشنگه قدش بلنده تا آسمونه یه پهلوونه
بوی محرمش میاد
خیمه و پرچمش میاد
فرشته ازتو آسمون
برای ماتمش میاد
بوی محرمش میاد
خیمه وپرچمش میاد
فرشته ازتو آسمون
برای ماتمش میاد
رقیه دخترش میاد
صدای مادرش میاد
تشنگی بالبش میاد
حسین با زینبش میاد
شاهزاده ای جوون میاد
عباس پهلوون میاد
یه طفل زیبایی میاد
صدای لالایی میاد
مسافرای کربلا
دارن میرن به مهمونی
دلو بزن به قافله
اگه میخوای جانمونی نمونی نمونی
بعد چراغو پرچمو
اسبابای محرمو
بگیر رو دوشت علمو
دیوونه کن یه عالمو
توی سف زنجیر زنا
آقاتماشات میکنه
اگه یه دست عاشقی
وصله به دریات میکنه
آقا تماشات میکنه
کنار هر سقاخونه
به تشنه ها آب بنوشون
بچه های کوچولورو
لباس سقا بپوشون
به تشنه ها آب بنوشون
بوی محرمش میاد
خیمه و پرچمش میاد
فرشته ازتو آسمون
برای ماتمش میاد
بوی محرمش میاد
خیمه وپرچمش میاد
فرشته ازتو آسمون
برای ماتمش میاد
رقیه دخترش میاد
صدای مادرش میاد
تشنگی بالبش میاد
حسین بازینبش میاد
شاهزاده ای جوون میاد
عباس پهلوون میاد
یه طفل زیبایی میاد
صدای لالایی میاد
صدای لالایی میاد